منصور بن قائم بامرالله فاطمیمنصور بن قائم بامرالله فاطمی (۳۰۲-۳۴۱ق)، سوّمین حاکم و خلیفه فاطمیان عبیدی در قرن چهارم هجری قمری در مغرب بود که به مدت هفت سال حکومت کرد. ۱ - معرفی اجمالیابوطاهر منصور، اسماعیل بن محمد بن ابی القاسم، قائم بامرالله بن عبیدالله ابومحمد، مهدی فاطمی، سوّمین حاکم و خلیفه فاطمیان عبیدی در مغرب بود. او در قیروان زاده شد. پس از مرگ پدرش در سال ۳۳۳ق در مهدیه (از شهرهای افریقیه) به زمامداری رسید و در سال ۳۳۶ق پس از جنگ با ابویزید مخلد بن کیداد و کشتن او، جانشین پدر شد؛ مرگ پدرش زمانی رخ داد که او در حال جنگ بود. او مرگ پدر را مخفی نگاه داشت و پس از پایان جنگ، آن را اعلام کرد و همه به‌عنوان جانشین با او بیعت کردند. نزدیک قیروان، شهری به نام «منصوریه» بنا کرد و در آن‌جا پیروزی‌اش را بر مخلد بن کیداد، اثبات کرد و سپاهیان و اطرافیان خود را به آن‌جا منتقل کرد و منصوریّه مقر حکومت فاطمیان شد. وی آدمی دور‌اندیش و کاردان و خطیبی بلیغ بود و در حالی که فتنه، همه‌جا را فراگرفته بود، زمام امور را به‌دست گرفت و با عزمی استوار، ریشه همه فتنه‌ها را خشکاند. منصور در ۳۹ سالگی در منصوریه درگذشت و در مهدیّه دفن شد. مدت خلافتش هفت سال بود و پس از او، پسرش المعزلدین الله جانشین وی شد. [۱۳]
ابراهیم حسن، حسن، تاریخ الاسلام السیاسی، ج۳، ص۲۵۱.
۲ - پانویس۳ - منبععبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۴۹-۲۵۰. رده‌های این صفحه : تاریخ خلفا | حاکمان آفریقا | درگذشتگان سال 341 (قمری) | شخصیت‌های قرن 4 (قمری) | فاطمیان
|